Westerlo

Westerlo

Start : abdij van Tongerlo

Afstand :51 km

Bewegwijzering : Knooppunten antwerpen

GPS :Westerlo, parking, Abdijstraat

DE ROUTE :

81-70-48-62-65--66-67-80-83-84-88-13-89-47-82-81

Eten en drinken is altijd verbonden geweest met de Antwerpse Kempen. Zelfs keizer Karel V wist het al en ging na een flinke jachtpartij graag een pot bier drinken in Olen. Alleen had de waardin wat problemen om haar koninklijke gast op de juiste manier te bedienen. Ze had al een pot met drie oren en slaagde er dan nog in twee oren met haar beide handen vast te nemen en het derde oor naar zichzelf gericht te houden. Gelukkig was keizer Karel goedgezind en nam hij geen aanstoot aan wat al bijna majesteitsschennis was. Ook de schrijver Willem Elsschot wist een goede pint te waarderen. Zijn auteursnaam ontleende hij aan het Elsschot, waar hij regelmatig op vakantie kwam. Café Mie Maan was dan net om de hoek. Dit is een route met heel wat erfgoed: een abdij, twee prinselijke kastelen en indrukwekkende sluizen op het Albertkanaal.

Op de route :

--Abdij van Tongerlo

Deze bekende abdij werd in 1130 gesticht door de norbertijnen van de Sint-Michielsabdij van Antwerpen en groeide uit tot een van de voornaamste religieuze centra van onze contreien. Tijdens de Franse Revolutie werd het complex grotendeels verwoest en werden de 124 kloosterlingen verdreven. In 1840 kon een handvol norbertijnen het goed terugkopen en begon men aan de heropbouw van de abdij. Wie het huidige complex nadert, wordt meteen getroffen door de prachtige lindedreef uit 1676. Die leidt naar het witzandstenen poortgebouw dat met een romaanse onderbouw en een gotische bovenbouw pronkt. Op het enorme binnenplein geeft het classicistische prelaatskwartier toegang tot het da Vincimuseum. Daar is een replica van da Vinci's 'Het Laatste Avondmaal' te bewonderen. Rond het binnenplein staan verder het bisschopshuis uit 1547 met rank torentje en de 17de-eeuwse bedrijfsgebouwen. De tiendenschuur uit 1618 deed tijdens de Boerenkrijg dienst als vergaderplaats voor de Brigands. Nu is er een permanente tentoonstelling over het leven en het werk van de norbertijnen ondergebracht. De neogotische abdijkerk werd halfweg de 19de eeuw gebouwd. Na een brand in 1929 werd de 75 meter hoge toren voltooid. In de kruisbeuk hangen waardevolle schilderijen van J.E. Quellin (1634-1715) en W.I.Kerricx (1685-1745).

--BVBA Jomila

--4 Bikes

--'t Laak van Toen

--Provinciaal domein Hertberg

Wandelen in een domein dat al sinds twee eeuwen ononderbroken bebost is, het is een unieke ervaring! Hertberg maakt deel uit van de voormalige de Merodebossen. Een eindeloos gebied van bos en natuur in een aantrekkelijke regio waar drie provincies elkaar raken. We treffen er enkele 'bergen' aan, getuigenheuvels (of ijzerzandsteenheuvels) uit een ver verleden, toen de Diestiaanzee tot in deze contreien reikte. In tegenstelling tot de zandige Kempen die tot enkele decennia geleden meestal waren begroeid met grote oppervlakten heide, stellen we op de oudste beschikbare geografische kaart (de Ferrariskaart uit 1775) vast dat Hertberg toen reeds volledig bebost was, vooral met naaldhout. Tot de tweede helft van de twintigste eeuw waren deze naaldbossen economisch belangrijk als stuthout voor de steenkoolmijnen. De provincie Antwerpen werkt volop aan de aanleg van wandel-, mountainbike- en ruiterroutes in dit 236 ha grote domein. Er komen ook rustbanken en picknickplaatsen bij en er worden enkele ecologisch waardevolle plaatsen aangelegd.

--Kasteel de Merode

Het sprookjesachtige kasteel van Westerlo dateert uit de vroege 14de eeuw. Het werd op korte afstand van de Grote Nete gebouwd en van een gracht voorzien. In de 17de-18de eeuw werd het kasteel verfraaid. De kasteelkapel met 17de-eeuwse glasramen bevat veel kostbaarheden en herinneringen aan de familie de Merode. In 2002 werd het kasteel beschermd als monument. Wie binnenin een kijkje gaat nemen, ontdekt een unieke collectie schilderijen, wapentuig en tapijten.

--Sint-Lambertuskerk

Deze mooie kerk is het resultaat van drie bouwfasen: het koor en het transept in de 15de eeuw, de drie beuken begin 16de eeuw en de ingebouwde westertoren in 1760. Tussen 1884 en 1904 restaureerde architect Langerock het gebouw tot een kerk met neogotisch aanzicht. De 15de-eeuwse sluitstenen in het koor stellen Sint-Lambertus voor en een engel met het wapenschild van de familie de Merode. De arduinen doopvont is van 1699. Op de communiebank van 1690 prijken eucharistische symbolen. Gaspar Moons en Frans Jordaens maakten de preekstoel in 1752. De rest van het meubilair is 19de‑eeuws. De beelden stammen uit de 15de tot de 19de eeuw en omvatten onder meer een calvariegroep van eind 15de of begin 16de eeuw, Sint-Donatus uit de tweede helft van de 17de eeuw en Sint-Jan de Doper door Jan van Wisel van 1750. In de kerk hangen rouwblazoenen van de familie de Merode vanaf 1625. De grafmonumenten dateren uit de 16de tot 18de eeuw. In de sacristie bevinden zich de 16de-eeuwse schilderijen 'Kruisafneming' en 'Sint-Anna te drieën'.

--Suskewiet

Suskewiet is een gezellig en kindvriendelijk pannenkoekenhuisje. De kaart biedt naast een uitgebreid assortiment zoete en hartige pannenkoeken ook een ruim aanbod van croques, pasta's, eiergerechten en ijscoupes. Ruim en gezellig overdekt verwarmd tuinterras.

--Den Tramhalt

--Dorpsplein

Dit gezellige dorpsplein heeft de vorm van een langwerpige, Frankische driehoek. De breedgekruinde gerechtslinde werd in de 17de eeuw aangeplant en is sinds 1951 beschermd. Tegenover de linde bevindt zich het beschermde, eeuwenoude, statige Drossaardshuis. Een gedenkteken van 1913 van beeldhouwer en graaf Jacques de Lalaing (1858-1917) eert graaf Hendrik de Merode (1856-1908), oud-minister van Binnenlandse Zaken, senaatsvoorzitter en burgemeester. Het oorlogsgedenkteken van 1930 is van beeldhouwer Arthur Pierre. De sierlijke gedenkplaat, ingemetseld in het Belgacom-gebouw, met borstbeeld van P.E. Peeters, lid van het nationaal congres, volksvertegenwoordiger en eerste burgemeester van Westerlo na 1830, is een deel van het afgebroken neogotische gietijzeren monument uit 1846.

--Kasteel gravin Jeanne de Merode

Het kasteel van gravin Jeanne de Merode, ook wel 'nieuw kasteel' genoemd, is gebouwd tussen 1909 en 1911; het is een sprekend voorbeeld van neogotiek. Van 1911 tot aan de Tweede Wereldoorlog bewoonden de gravin, haar vroegere gouvernante en enkele personeelsleden het kasteel. Na de dood van de gravin in 1944 leidden de zusters augustinessen in het kasteel een rusthuis voor priesters. Het was in 1972 dat het gemeentebestuur van Westerlo het pand aankocht en het inrichtte als gemeentehuis. In het stemmige park rondom werd het oorspronkelijke ontwerp bewaard. De vijver met fontein en bijbehorend kunstwerk van Rik Poot vóór het gemeentehuis dateert van 1995.

--Westerlo

Westerlo doet vooral bij voetballiefhebbers een belletje rinkelen als de thuishaven van de gelijknamige voetbalploeg, maar deze Kempense parel heeft veel meer te bieden! Gelegen te midden van de bossen aan de Grote Nete heeft Westerlo zijn landelijke karakter grotendeels bewaard. Vanuit de dorpskern, die met zijn intieme gezelligheid iedereen weet te bekoren, zijn tal van wandelingen en fietstochten mogelijk in de omringende gemeenten. Het belangrijkste monument is hier het kasteel van de familie De Merode, waarmee Westerlo in de loop van de geschiedenis een sterke band heeft gehad. Al in de 13de eeuw werd op korte afstand van de Markt een zandstenen donjon opgetrokken die geïntegreerd zou worden in het latere kasteel. Binnenin het kasteel, dat één weekend per jaar voor het publiek toegankelijk is, kun je een prachtige collectie tapijten, schilderijen en oude wapens bewonderen. Een geweldige tip voor gegarandeerd plezier met de kinderen is een bezoek aan het Sprookjesbos! Tijdens een korte wandeling in het bos vertellen verschillende sprookjesfiguren een spannend verhaal. Na een picknick in het sprookjeshuis kan er gespeeld worden in de speeltuin. De wandelingen in het sprookjesbos worden georganiseerd tussen 1 mei en 30 september voor groepen van minimaal twintig personen na reservering bij Toerisme Westerlo.

--Café Boswachtershuis

Het Boswachtershuis ligt aan de rand van het natuurgebied de Beeltjens. Ruime speeltuin met verschillende speelzones, ook voor oudere kinderen. Vanop het terras kunnen de ouders of grootouders een oogje in het zeil houden terwijl ze genieten van een lekker drankje. Proef zeker eens een 'Flierefluiter'.

--Kapel van Onze-Lieve-Vrouw-op-'t-Zand

Deze kapel in Noorderwijk, een deelgemeente van Herentals, wordt ook wel de Zandkapel genoemd, naar het gehucht waar ze staat: Onze-Lieve-Vrouw op het Zand. De oorsprong van de kapel gaat terug tot de vinding van het zogenaamde miraculeuze Lieve-Vrouwebeeldje op 26 april 1652. De huidige Zandkapel (beschermd als monument op 28 maart 1956) werd gebouwd tussen 1667 en 1685. Sinds haar ontstaan was de Zandkapel een Mariabedevaartsoord, maar vanaf de tweede helft van de 19de eeuw trad het verval in en sinds de Tweede Wereldoorlog is de Mariadevotie aan de Zandkapel zo goed als verdwenen. Tegenwoordig worden er ten behoeve van de wijkbewoners nog zondagsmissen gelezen. De kapel werd in 1993 gerestaureerd.

--Sint-Martinuskerk

De Sint-Martinuskerk van Olen is een gotische kerk uit de 15de-16de eeuw. Ze werd uitgebreid in de 18de eeuw. Het stemmige interieur charmeert vooral door zijn fraaie houtwerk met een speciale vermelding voor enkele laatgotische beelden, de barokke portiekaltaren en de rococopreekstoel.

--Biest

The place to be in Olen is het charmante dorpsplein. Dit driezijdige, Frankische dorpsplein is door zijn grote oppervlakte en gaafheid een van de fraaiste van de Kempen gebleven. De opmerkelijkste panden zijn het gemeentehuis en de pastorie. Maak zeker je eigen kiekje van het meest gefotografeerde monument van Olen, de 'driepottenfontein', die herinnert aan het legendarische bezoek van keizer Karel V aan het dorp. Verder kun je een beeldengroep over de Olense legendes bewonderen, gemaakt door de lokale kunstenaar, Jos Wouters. Ten slotte bevinden zich op het dorpsplein tal van charmante cafés en brasserieën waar je even kunt genieten van dit prachtige uitzicht.

--Driepottenfontein

Het meest bezochte en gefotografeerde monument in Olen is deze Driepottenfontein op het dorpsplein. Het beeld verwijst naar de legende van de pot van Olen die keizer Karel bij zijn bezoek aan het dorp aangeboden kreeg... met drie oren dus. Heb je zin om zelf eens uit zo een pot te drinken, dan kun je terecht in een van de vele cafés aan het plein. Dit plein is overigens een van de mooist bewaarde Frankische pleinen van de Kempen. De koperen Driepottenfontein is een geschenk van Metallurgie Hoboken-Overpelt aan de gemeente Olen.

--Olen

Olen is vooral bekend van het mooie, volkse verhaal waarin de inwoners van Olen keizer Karel een pot met drie oren zouden hebben voorgezet. In de gemeente is een fietsroute naar de keizer genoemd. Je vindt Olen in het zuiden van de Antwerpse Kempen, aan de E313 en het Albertkanaal, een paar kilometer ten zuidoosten van Herentals. De industrie overheerst hier, maar in de vallei van de Kleine Nete zijn nog enkele natuurgebieden gevrijwaard gebleven. De driesvorm van het Olense dorpsplein toont aan dat de gemeente al in de Frankische tijd bewoond was. In de 10de eeuw werd Olen overgedragen aan het kapittel van Utrecht. Vanaf de vroege 13de eeuw ging de gemeente over in handen van verschillende lokale families. Olen wordt steeds geassocieerd met het volkse verhaal.

--'t Heuninghof

Hier kan je terecht voor een heerlijk ambachtelijk bereid ijsje. Proef zeker eens het lekkere honingijs!

--Café Lindehof

Café met bescheiden terras, ideaal om je dorst te lessen onderweg.

--Rijwielen Monsta

--Streekmuseum van de Zuiderkempen

Het streekmuseum van de Zuiderkempen is ondergebracht in de voormalige 18de-eeuwse pastorie. De collectie omvat allerlei elementen uit het volkse verleden van de Kempen: verschillende oude interieurs, gereedschap van oude ambachten, landbouwtuigen en diverse folkloristische voorwerpen.

--da Vincimuseum

In het museum wordt een 16de-eeuwse replica bewaard van 'Het Laatste Avondmaal' van Leonardo da Vinci. De replica werd aangekocht door de abt van Tongerlo in 1545. Het is de meest getrouwe replica van de muurschildering die Leonardo da Vinci tussen 1495 en 1498 schilderde in de refter van het dominicanenklooster in Milaan. De replica werd oorspronkelijk toegeschreven aan Andrea Solario, een leerling van da Vinci. De laatste jaren duikt echter steeds vaker de theorie op dat het hier om een groepswerk gaat, met zeer waarschijnlijk zelfs een persoonlijke toets van de meester (in de figuur van de apostel Johannes). In 1545 kocht abt Streyters van Tongerlo het doek ter versiering van de toenmalige abdijkerk. Tijdens de Franse periode werd het kunstwerk in veiligheid gebracht. Sinds de jaren zestig van de vorige eeuw, en na diverse restauraties, heeft het doek een plaats gekregen in het museumgebouw.